 |
|
 |
|
ewulajla
Administrator
Dołączył: 03 Maj 2013
Posty: 72
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
|
|
 |
|
 |
|
 Wysłany: Śro 18:46, 29 Maj 2013 Temat postu: Astrologia hebrajska - znak Wodnika |
|
|
Astrologia hebrajska
Cade i znak Wodnika
Cade ze znakiem Wodnika łączy słynne ..odwrócenie świateł" tradycji hebrajskiej, czyli jednostkowe doświadczenie
wewnętrznego zwrotu.
Jednym z fenomenów astrologii hebrajskiej jest przekaz o słynnych sześciu dniach, wspominanych w Księdze Rodzaju (1 - 2, 4), kiedy to Jahwe stworzył świat, oraz dniu spoczynku, którym nagrodził się za swoje dzieło. Po szczególne dni tygodnia wnoszą unikalne, specyficzne informacje dotyczące osób w nich urodzonych. Ponadto w życiu każdego człowieka wyróżniamy siedem faz, czy też stadiów pierwotnych. A oto główne znaczenia przypisywane czterem pierwszym dniom tygodnia według astrologii hebrajskiej:
Dzień pierwszy, od sobotniego wschodu Wenus, gwiazdy Pasterza, która zapala się u schyłku nocy, do niedzielnego wschodu Wenus: z racji analogii do jasności i mroków, czyli dnia i nocy, które Bóg stworzył dnia pierwszego (Księga Rodzaju 1, 1-5), urodzeni w tym dniu mają bardzo wyraźnie zaznaczone skłonności: jasne, czyli do dobra lub mroczne, do zła. Swą osobowością wywierają silny wpływ na okoliczności i wydarzenia życiowe. Ich działania niosą zdecydowane konsekwencje - pozytywne lub negatywne.
Dzień drugi, od niedzielnego do poniedziałkowego wschodu Wenus: dzień ten, według Biblii (Księga Rodzaju 1, 6- , był dniem stworzenia świata przez rozdzielenie wód znajdujących się na górze, od wód znajdujących się na dole; urodzeni w tym dniu są często bardzo receptywni. wrażliwi, pragną jednoczyć się. tworzyć wspólnoty z innymi ludźmi, dbają o trwałość związków; starają się skupiać ludzi wokół siebie, choć często miotają nimi sprzeczne uczucia, niepokój i niezadowolenie, które skłaniają do prób kompensacji. Dzień trzeci, od poniedziałkowego do wtorkowego wschodu Wenus: na dzień ten przypada stworzenie lądów i mórz, a także pojawienie się zieleni, czyli roślin i traw (Księga Rodzaju 1, 9-13): urodzeni w tym dniu uchodzą za osobników energicznych, silnych, zarazem jednak przewrażliwionych i skłonnych do ataków gniewu, często rozdartych między nieustające batalie związane z potrzebą czynu, walki, autoafirmacji, panowania nad otoczeniem, a pełnieniem roli przywódcy czy przewodnika. Dzień czwarty, od wtorkowego do środowego wschodu Wenus: w" dniu tym Stwórca zawiesił gwiazdy na Niebie (Księga Rodzaju 1, 14-19), aby rozjaśniały dnie i noce: urodzonych w tym dniu cechuje żywy temperament, otwartość, barwna osobowość, zdolność przystosowania się, wielki potencjał, różnorodne pasje, którym towarzyszy jednak pewien chaos i brak stabilności, nadmiar sprzecznych projektów; Są pomysłowi, posiadają wyobraźnię, powaga miesza się u nich z wybuchami euforii.
CZYM JEST CADE?
Urodzeni w czwartym dniu są w świetle astrologii hebrajskiej, mówiąc językiem współczesnej psychologii, intelektualistami i ekstrawertykami. Cade, osiemnasta litera-liczba kodu kabalistycznego, wiąże się mocno z rozumem. Mówi również o instynktownym umyśle, życiu ewolucyjnym, spontanicznym. Podobnie więc jak zein wykazuje analogie z wężem i bywa kojarzona z literą z alfabetu łacińskiego. Tym razem jednak nie mamy do czynienia z błyskawicą przecinającą niebo ani wspinaczką pierwotnych energii po kręgosłupie. Cade wiąże się z cyklami i powrotem w sobie, nie zaś do siebie, z odwróceniem, więc objawieniem. Bardziej niż z wężem kundalin mielibyśmy tu do czynienia z Uroborosem, o którym wspominaliśmy przy okazji omawiania związków samekh ze znakiem Strzelca. W uproszczeniu można powiedzieć, że samekh wiąże się z samcem, zaś cade z samicą węża. Pierwsza wydala swoje , nasienie na zewnątrz, druga zapładnia się sama. Tak właśnie postępują jednostki, które karmią się myślą, ideałami, przekonaniami; kultywują je, jednocześnie identyfikując się z nimi, w nieskończonym cyklu stawania się tym, w co wierzą. Teoria powyższa ma wiele wspólnego z pojęciem libido w ujęciu psychoanalizy: libido, po łacinie oznaczające „pożądanie", to słowo, którym Zygmunt Freud nazywa popęd płciowy, manifestujący się w życiu psychicznym. W naszym wywodzie zastąpimy określenie „życie psychiczne" terminem „życie umysłowe".
CADE I ZNAK WODNIKA
Jak wszystkie litery-liczby alfabetu hebrajskiego, cade pomaga nam głębiej wniknąć w podstawowe cechy i dialektykę znaku, z którym jest związana, czyli, w tym przypadku, znaku Wodnika. Jak pamiętamy, symbolizuje on zmianę biegu rzeczy, uwolnienie treści ducha i świadomości, gwoli uspokojenia nadpobudliwości umysłu i przeżycia prawdziwej przemiany, objawienia, czyli domknięcia cyklu, powrotu do punktu wyjścia wszystkiego, co rozumiemy pod pojęciem apokalipsy. Mityczna apokalipsa, powszechnie uchodząca za koniec czasu i świata, w tradycji hebrajskiej nosi poetycką nazwę „odwrócenia świateł". Określenie to nie dotyczy zbiorowego kataklizmu, i lecz indywidualnego doświadczenia człowieka. Wiedzą o tym ludzie urodzeni w znaku Wodnika, z natury swej i kosmicznych praw mający skłonność do myślenia w sposób oryginalny, niesztampowy. Ludzie ci dążą do I wyzwolenia, ale nie zewnętrznego, społecznego choć wolność, niezależność, braterstwo są hasłami pociągającymi Wodniki - lecz wewnętrznego wyzwolenia świadomości, ducha, poprzez odwrócenie toku myślenia, żywionych ideałów i przekonań, z którymi się utożsamiają i które sterują ich życiem.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
FAQ 
