 |
|
 |
|
ewulajla
Administrator
Dołączył: 03 Maj 2013
Posty: 72
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
|
|
 |
|
 |
|
 Wysłany: Pią 9:21, 03 Maj 2013 Temat postu: Pierwsi astrolodzy |
|
|
Pierwsi astrolodzy i meteorolodzy
Jednym z najwcześniejszych zastosowań astrologii w praktyce była meteorologia.
Wynalazki ludzkiego umysłu zawsze miały cel utylitarny. Nieprzyjazne warunki lub kataklizmy, zwłaszcza klimatyczne, o ogromnej sile, destabilizując życie mieszkańców wielkiego ogrodu natury sprzed kilkuset tysięcy lat - uniemożliwiły im rozwinięcie inteligencji i wynalazczości, dzięki czemu byliby w stanie chronić się przed żywiołami, czy, zwyczajnie, ocalić życie.
OD CYKLU RUI DO CYKLU PLANETARNEGO
Nasi przodkowie dokonywali obserwacji, bez których nie mogliby przeżyć, przede wszystkim w swoim naturalnym środowisku. Z nieznanych przyczyn, wyciągnięcie ręki po najbliższy owoc przestało im wystarczać, mieli też trudności z zaspokojeniem swoich potrzeb. Rozpoczął się proces, który współcześnie wydaje się jak najbardziej oczywisty i naturalny, jednak, jeżeli mu się bliżej przyjrzeć, miał charakter kosmiczny (wcale nie taki naturalny). Prawdopodobnie zjawisko to odegrało kluczową rolę w ewolucji człowieka. Chodzi tu o słynny cykl rui, regularny i przewidywalny u wszystkich zwierząt na Ziemi, z wyjątkiem mężczyzn i kobiet. Innymi słowy, zwierzęta spółkowały ze sobą wyłącznie w fazie owulacyjnej, fazie rui. I choć współcześni biolodzy i zoolodzy zgodni są co do tego, że wiele gatunków zwierząt posiada dosyć swobodne obyczaje płciowe, wydaje się, że to, co odróżnia gatunek ludzki od zwierzęcego, to przede wszystkim uniezależnienie się od cyklu płodności. Kiedy niektórym jednostkom udało się wyzwolić spod dyktatu cyklu, okiełznać instynkty, wysublimować je lub podporządkować uczuciom, myślom, pragnieniom? Nie wiadomo. Można jednak sądzić, że właśnie kobiety, z ich cyklem menstruacyjnym, pierwsze wkroczyły na tę drogę.
NIEBO, ŻYWE ZWIERCIADŁO ZIEMI
Obserwując niebo, nie sposób nie dostrzec powtarzalności, rytmów, cykli. Bez wątpienia światło nocne stanowiło jedno z pierwszych punktów odniesienia, ruchy Księżyca na nocnym niebie są łatwiejsze do zauważenia gołym okiem niż obserwacja Słońca na niebie dziennym. Bardziej precyzyjna kontemplacja cyklicznych rytmów i ruchów Księżyca i gwiazd, pozwoliła naszym przodkom dostrzec zależności między wydarzeniami na niebie, a niektórymi zjawiskami na Ziemi. Na bazie tych koincydencji, a więc jednoczesnych zjawisk naturalnych, zaczęli opracowywać prognozy lub, jak kto woli, zależności przyczyny i skutku między cyklicznym, nieustannym biegiem planet a pewnymi odwiecznymi, również cyklicznymi zjawiskami, które miały miejsce na Ziemi, takimi jak na przykład okresy kwitnienia i owocowania, ocieplenia lub ochłodzenia atmosfery, występowania wiatrów i deszczów itd. Ze względów, o których już wspominaliśmy i z powodu większej bliskości z naturą, pragnienia życia w symbiozie z otoczeniem i większego baczenia na cykle, kobiety wyraźniej niż mężczyźni i z pewnością o wiele wcześniej niż oni zaobserwowały, że ziarno kiełkuje w ziemi, aby przekształcić się w pęd, roślinę, drzewo, owoc.
Rolnictwo, które nie narodziło się przecież z dnia na dzień, stało się dla człowieka prawdziwą rewolucją cywilizacyjną, która pchnęła go do przejścia z wędrownego stadium nomadów do fazy osiadłej. Za osadnictwem stała potrzeba zabezpieczenia się, ochrony przed nieprzewidywalnymi skokami klimatu, które dla skupisk ludzkich były groźne, o ile nie wręcz zabójcze. Tak więc obserwacja zależności między zjawiskami niebieskimi a ziemskimi była koniecznością życiową. Przepowiednie meteorologiczne należały do najwcześniejszych prognoz wykorzystywanych na bieżąco przez przodków. Z praktycznego punktu widzenia, pierwsi astrolodzy byli przede wszystkim meteorologami. Świadczyłoby to, że te późniejsze prognozy, które powstały w połowie pierwszego tysiąclecia przed naszą erą, były już testowane od dawna, jeszcze w czasach poprzedzających pismo klinowe: "Jeśli 15 dnia miesiąc a Szabat (styczeń luty). planeta Isztar (Wenus) zniknie na wschodzie i pozostanie niewidzialna przez trzy dni. a następnie 18, pojawi się na zachodzie, spadną obfite deszcze, przybierze woda w źródłach, wzbiorą rzeki". Jean Bottero, „L'Astrologie est neeen Mesopotamie" w Initiations al Orient ancien, editions du Seuil. 1992 l. Niebo stanowiło więc żywe zwierciadło Ziemi. Nasi przodkowie musieli tylko starannie je śledzić, eksperymentując na podstawie swoich obserwacji, przekazując je z pokolenia na pokolenie, najpierw ustnie, z czasem pisemnie, aby z rosnącą skutecznością, na podstawie regularnych związków przyczynowo-skutków między zjawiskami na niebie i Ziemi, przewidywać pewne wydarzenia, a następnie antycypować ich dobroczynne lub szkodliwe skutki dla pomyślności i przetrwania ich społeczności.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
FAQ 
