 |
|
 |
|
ewulajla
Administrator
Dołączył: 03 Maj 2013
Posty: 72
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
|
|
 |
|
 |
|
Wysłany: Pią 9:32, 03 Maj 2013 Temat postu: Wenus |
|
|
MITOLOGICZNE PRZEDSTAWIENIA WENUS W MEZOPOTAMII
W latach czterdziestych dziewiętnastego wieku ekspedycja kierowana przez wspomnianego już Austena Henry Layarda, kopiąc w Nim-rud, w Iraku, w ruinach pałacu Assur-banipala natrafiła na statuetki bogini, którą Babilończycy nazywali Isztar, zaś ludy semickie - Astarte: wszystkie figurki pochodziły z VIII wieku przed naszą erą. Niewątpliwie jednak bogini ta. której cechy i atrybuty przypominają właściwości astrologicznej Wenus, objawiła się o wiele lat wcześniej; informacje są mgliste, a hipotezy liczne i niekiedy sprzeczne. Trudno się dziwić. Zodiakalna Wenus posiada bowiem podwójną naturę i rządzi dwoma znakami: Bykiem i Wagą, tym samym proponując dwie definicje kobiecości. Isztar, jak pamiętamy, w niektórych przypadkach została wchłonięta przez Nannę. męskie bóstwo lunarne Sumerów. Inannie-Isztar przypisywano właściwości Nanny-Sin, z którymi mogła się w pewnym stopniu identyfikować, choć nie były to jej własne atrybuty. W efekcie dochodziło tu do przemieszania cech lunarnych i wenusjańskich, które są sobie bardzo bliskie i mają wiele punktów wspólnych na obszarze cnót uznawanych za typowo kobiece. Tym niemniej Nanna-Sin, bóg Księżyca i Inanna-Isztar, bogini miłości, to dwie odrębne postaci. Co więcej, Inanna u Sumerów nie była wyłącznie boginią miłości, ale również bóstwem wojennym: „Wysoka władczyni, Inanna, ty, która zręcznie wzniecasz wojny, która pustoszy ziemie i podbija krainy swą dalekosiężna strzałą! Na ziemi i w niebie słychać twój dziki ryk: Tak atakujesz narody!"
[Fragment poematu przypisywanego córce Sargona Akkadyjskiego (lata 2334-2279 przed naszą erą).Babilońska Isztar. która inspirowała grecką Afrodytę i Persefonę, pierwotnie była akkadyjską Inanną. ale też Dilbah, gwiazdą poranną, o której mylnie sądzi się, że jest pierwszą gwiazdą widoczną gołym okiem na wieczornym niebie. Naturalnie, bywa na niebie rano i wieczorem, jednak blask zachodzącego słońca nie pozwala nam jej zobaczyć. Wydaje się jednak, że Anahita, bogini o wielkiej władzy, która zajmuje poczesne miejsce w Aweście Zaratustry, również bogini wojny, stanowiła inspirację dla wyznawców Isztar. przez Hebrajczyków nazywanej Astoreth - „haniebna", a którą chrześcijanie, znacznie później, uznali za prawą rękę Szatana, upadłego anioła. Będąc mściwą, wojowniczą boginią była jednak Isztar przede wszystkim boginią miłości, świętą nierządnicą, panią niebios, która wprawiała gwiazdy w ruch. Babilończycy zodiak nazywali „pasem Isztar". Podlegało jej oczywiście także wszystko, co miało związek z wróżeniem, wyroczniami i magią.
MITOLOGICZNE PRZEDSTAWIENIA WENUS7 W EGIPCIE
W Egipcie nie brakowało żeńskich bóstw związanych z płodnością, magią, śmiercią i wojną; górowała nad nimi. uosabiając syntezę ich atrybutów, czarodziejska Izis, siostra i małżonka Ozyrysa. Nic dziwnego, że była szczególnie czczona przez egipskich kapłanów, mających władzę dorównującą nieomal władzy faraona, którego niekiedy wręcz zastępowali
lub spychali w cień. Niewątpliwie Izis zajmowała wysoką pozycję w szeregach bóstw opiekuńczych, bardzo licznych w cywilizacjach antyku, aby wreszcie utożsamić się z niektórymi z nich i zająć ich miejsce. Zresztą wpływy owej bogini, której Egipcjanie nadawali niecodzienne atrybuty i moce. sięgały daleko poza Egipt. W Grecji, na Cyprze. "Y^" Krecie przypisywano jej cechy Artemidy. Hekate i Persefony. W 80 roku przed naszą erą. w Rzymie, cesarz Kałigula rozkazuje budowę na Kapitolu świątyni boskiej Izis! Izis bywała niekiedy łagodna, dobrotliwa, opiekuńcza, obdarzająca życiem i ratująca życie, bądź przeciwnie, groźna, odbierająca je za pomocą klątw i czarnej magii, której tajników była strażniczką. Najczęściej jednak występowała jako kobieta kochająca, postać bardzo ludzka.
MITOLOGICZNE PRZEDSTAWIENIA WENUS W GRECJI
Inspiracją rzymskiej mi tycznej Wenus była grec ka Afrodyta. Afrodyta, jak wiemy, święta nierządnica, stanowi tylko jeden z aspektów Isz tar, chociaż Grecy odróżniali Afrodytę Uranię, uosobienie miłości duchowej, od Afrodyty Pandemos, symbolizującej miłość cielesną.
W Grecji istniała jeszcze jedna bogini, która przeżyła, jak głosi mitologia, prawdziwe zejście do świata podziemi. Została tam uprowadzona przez samego Hadesa, boga zmarłych, którego w końcu poślubiła. Mowa, naturalnie, o Persefonie. której imię znaczy również ..ta. która sieje zniszczenie", gdyż z zemsty za porwanie córki jej matka. Demeter, uczyniła ziemię jałową (porównaj: Pojmowanie astrologii, karta . Natomiast wojowniczy aspekt babilońskiej bogini Isztar uosabiała w Grecji Atena, której imię pochodzi od Anahita, potężnej bogini, znanej na długo przed Isztar.
Post został pochwalony 0 razy
|
|